pdf2djvu — tworzy pliki DjVu z plików PDF
pdf2djvu [ { -o | --output } plik-wyjściowy-djvu ] [opcja...] plik-pdf
pdf2djvu { -i | --indirect } plik-indeksowy-djvu [opcja...] plik-pdf
pdf2djvu { --version | --help | -h }
pdf2djvu przyjmuje następujące opcje:
-o, --output=plik-wyjściowy-djvu
Utwórz spakowany dokument wielostronicowy. Zapisz wynik do
zamiast na standardowe wyjście.
wyjściowego-pliku-djvu
-i, --indirect=indeksowy-plik-djvu
Utwórz rozdzielony dokument wielostronicowy. Jako nazwy pliku indeksowego
użyj ;
pliki składowe umieść w tym samym katalogu. Katalog musi istnieć z prawami
do zapisu.
pliku-indeksowego-djvu
--pageid-template=szablonOkreśla schemat nazewnictwa identyfikatorów stron. Opis języka szablonów znajduje się w rozdziale „Język szablonów”.
Domyślny szablon to „p{page:04*}.djvu”.
Aby umożliwić przenośność, identyfikatory stron:
muszą składać się tylko z małych liter ASCII, cyfr, znaków
_, +, - i kropki,
nie mogą zaczynać się od kropki,
nie mogą zawierać dwóch kropek z rzędu,
muszą kończyć się rozszerzeniem .djvu lub
.djv.
--pageid-prefix=prefiks
Równoważność
„--pageid-template=”.
prefiks{page:04*}.djvu
--page-title-template=szablonOkreśla schemat tytułów stron. Opis języka szablonów znajduje się w rozdziale „Język szablonów”.
Domyślnie tytuły nie są ustawiane.
-d, --dpi=rozdzielczość
Określa, że pożądaną rozdzielczością jest
rozdzielczość punktów na cal. Domyślną wartością
jest 300 dpi. Dopuszczalny zakres to: 72 ≤
rozdzielczość ≤ 6000.
--media-boxDo określenia rozmiaru strony użyj MediaBox. Domyślnie używane jest CropBox.
--page-size=szerokośćxwysokość
Określa, że preferowanym rozmiarem strony jest
szerokość pikseli ×
wysokość pikseli. Faktyczny rozmiar strony może
zostać zmieniony, by zachować proporcje obrazu i wymogi DjVu
dot. rozdzielczości. (Ta opcja ma pierwszeństwo nad
-d/--dpi.)
--guess-dpiSpróbuj odgadnąć pierwotną rozdzielczość poprzez ogląd osadzonych obrazów. Używać ostrożnie.
--bg-slices=n+…+n, --bg-slices=n,…,n
Określa jakość kompresji warstwy tła IW44. Opcja ta jest podobna do opcji
-slice programu c44. Szczegóły znajdują
się w podręczniku c44(1). Domyślną wartością jest
72+11+10+10.
--bg-subsample=nOkreśla współczynnik podpróbkowania tła. Domyślną wartością jest 3. Dopuszczalne wartości to liczby całkowite od 1 do 12 włącznie.
--fg-colors=defaultStaraj zachować się wszystkie kolory pierwszego planu. Tak jest domyślnie.
--fg-colors=webZredukuj kolory pierwszego planu do palety WWW (216 kolorów). Ta opcja nie jest zalecana.
--fg-colors=n
Użyj GraphicsMagicka do zredukowania do n liczby
różnych kolorów na pierwszym planie. Dopuszczalne wartości to liczby
całkowite od 1 do 4080. Ta opcja nie jest zalecana.
--fg-colors=blackOdrzuć informacje o kolorach pierwszego planu.
--monochrome
Rastruj strony jako dwukolorowe bitmapy. W takim wypadku opcje
--bg- i
…--fg- nie są respektowane.
…
--loss-level=n
Określa agresywność kompresji stratnej. Domyślną wartością jest 0 (kompresja
bezstratna). Dopuszczalne wartości to liczby całkowite od 0 do 200
włącznie. Opcja ta jest podobna do opcji -losslevel
programu cjb2; szczegóły znajdują się w podręczniku
cjb2(1) . Opcja ta jest respektowna tylko razem z opcją
--monochrome.
--lossy
Synonim --loss-level=100.
--anti-aliasWłącz antyaliasing fontów i grafiki wektorowej. Ta opcja nie jest zalecana.
--no-metadataNie wyodrębniaj metadanych.
Domyślnie:
Wyodrębniane są następujące hasła słownika informacji o dokumencie:
Title, Author,
Subject, Creator,
Producer, CreationDate,
ModDate. Zapisy daty i czasu są formatowane wg RFC 3999, z datą i czasem
oddzielonymi pojedynczą spacją.
Metadane XMP są wyodrębniane (lub tworzone) i odpowiednio aktualizowane.
--verbatim-metadataZachowaj oryginalne metadane bez zmian.
--no-outlineNie wyodrębniaj konspektu dokumentu.
--hyperlinks=border-avisSpraw, by ramki hiperłączy były zawsze widoczne.
Domyślnie ramka hiperłącza jest widoczna tylko gdy nad nim znajduje się kursor myszki.
--hyperlinks=#RRGGBBWymuś określony kolor ramki hiperłączy.
--no-hyperlinks, --hyperlinks=noneNie wyodrębniaj hiperłączy.
--no-textNie wyodrębniaj tekstu.
--wordsWyodrębniaj tekst. Zapisz położenia każdego słowa. Tak jest domyślnie.
--linesWyodrębniaj tekst. Zapisz położenia każdej linii, a nie każdego słowa.
--crop-textNie wyodrębniaj tekstu, który znajduje się poza granicami strony.
--no-nfkcNie poddawaj tekstu normalizacji NFKC.
--filter-text=linia-poleceń
Przefiltruj tekst przez linię-poleceń. Dany filtr
musi zachowywać białe znaki, znaki kontrole i cyfry dziesiętne.
Opcja ta implikuje --no-nfkc.
-p, --pages=zakres stron
Określa strony przeznaczone do
konwersji. zakres-stron jest oddzielaną
przecinkami listą podzakresów. Każdy podzakres to albo pojedyncza strona
(np. 17), albo ciągły zakres stron
(np. 37-42). Strony numerowane są od 1.
Domyślnie konwertowane są wszystkie strony.
OMP_*Zachowanie programu pod względem współbieżności można kontrolować za pomocą kilku zmiennych środowiskowych. Szczegóły opisane są w specyfikacji API OpenMP.
Język szablonów jest z grubsza wzorowany na składni formatowania napisów w języku Python.
Szablon to kawałek tekstu zawierający pola, otoczone
klamrami {}. Kiedy szablon jest
wyliczany, pola zastępowane są odpowiednio sformatowanymi
wartościami. Ponadto ciąg {{ jest zastępowany pojedynczym
{ a ciąg }} — pojedynczym
}.
Każde pole składa się z nazwy zmiennej, po której opcjonalnie następuje przesunięcie, po którym opcjonalnie następuje specyfikacja formatu.
Przesunięcie jest liczbą całkowitą ze znakiem (tj. zaczynającą się znakiem
+ lub -).
Specyfikacja formatu składa się z dwukropka, po którym następuje specyfikacja szerokości.
Specyfikacja szerokości jest liczbą całkowitą definiującą minimalną
szerokość pola. W przypadku braku definicji, szerokość zostanie określona na
podstawie treści. Poprzedzenie specyfikacji szerokości zerem
(0) powoduje dopełnianie zerami.
Po specyfikacji szerokości może opcjonalne nastąpić znak gwiazdki
(*), który zwiększa minimalną szerokość pola do
największej możliwej długości zawartości zmiennej.
Jeżeli nie użyto opcji --monochrome, pdf2djvu używa
następującego naiwnego algorytmu separacji warstw:
Dla każdej strony wykonaj co następuje:
Zrastruj stronę do mapy pikseli w zwykły sposób.
Zrastruj stronę do innej mapy pikseli, z pominięciem następujących elementów strony:
tekst,
obrazy rastrowe o głębokości 1 bit na piksel,
elementy wektorowe (oprócz wypełnień o dużej powierzchni).
Porównaj obie mapy pikseli, piksel po pikselu:
Jeżeli kolory się zgadzają, zaklasyfikuj piksel jako część warstwy tła.
W przeciwnym wypadku, zaklasyfikuj piksel jako część pierwszego planu.